Yirminbirinci Gün: Şöbiyet

29.11.2015 / Pazar –  Şeker Detoksu Gün 21

BİTTİ! BİTTİ! BİTTİ!

KURTULDUM!

Şimdi sizlere 21 günlük bu serüvenin hasılatını açıklıyorum. 2,5 kilo verdim, sabahları daha dinç uyanmaya başladım, gözaltı şişlik ve morluklarım azaldı (babam bunun sebebinin direkt olarak alkolü bırakmam olduğunu düşünse de) ve son olarak sporda gösterdiğim performans büyük ölçüde arttı. Bu kadar güzel etkinin yanında canım artık hiç tatlı çekmiyor demeyi de çok isterdim tabi ama ilk günden beri söylediğim gibi böyle bir şey tam olarak mümkün değil. Vücut unutsa beyin unutmuyor şekeri, beyin unutsa kalp unutmuyor zaten.  Ha bu kadar sürenin sonunda farklı olarak ne oldu? Artık yemeklerden hemen sonra canım tatlı çekmiyor. Güzel yemeğin arkasına gelen “Of bir tatlı olsa da yesek“  hissi artık bana hiç gelmiyor. Görmesem tatlı aramam mesela ama gözümün önünde birileri yerse kesin yine canım çeker. Yani sonuç olarak gerçekten de iddia edildiği gibi şekeri bırakmanın etkileri 21 günün sonunda net olarak gözlemlenebiliyor ve hakikaten de insan vücuduna yararları büyük.

Peki, bu detoksu insanlara tavsiye eder miyim?

Kesinlikle hayır.

Yazılarımı sırasıyla takip ettiyseniz ilk 15 günün benim için kâbus gibi geçtiğini anlamışsınızdır. Bir kere o yoksunluk ve açlık kısmı çok acı dolu. Sinir, stres, gerginlik, agresiflik… Yani ne oluyoruz ya altı üstü bir detoks bir insanın hayatı bu kadar felç edilmez ki. Sonra alkol alamıyorsun, bütün hafta sonu aktivitelerin çöp oluyor. Karbonhidrat alamıyorsun, dışarı arkadaşlarla yemeğe çıkmak zulüm oluyor. Şeker detoksu sadece şekeri bırakmaktan ibaret olsa valla yapın diyeceğim, ama rafine karbonhidrat olayı tamamen manasız ve bana bunun aksini bu detoksu tam olarak tamamlamamış kimse iddia edemez. Önce 21 gün adam gibi yapın sonra gelin konuşalım…

Sağlıklı olmak istiyorsanız, dengeli beslenin aşırıya kaçmayın ama hiçbir şeyden de kendiniz mahrum bırakmayın. Kilo vermek istiyorsanız az yiyin, bir süre börek çörek pasta tüketmeyin günlük öğünlerinizi normale göre kısın biraz da spora gidin. Yok, ben tek başıma yapamıyorum diyorsanız bir diyetisyene gidin, onlar sizi seveee seveee(!) adam ediyorlar zaten. Ama sağlıklı olmak veya kilo vermek için bir anda sakın detoksa başlamayın. İnsanı hayattan soğutuyor…

Eğer benim gibi can sıkıntısından “dur lan şunu da yapayım bari” diye bu işe girecekseniz kendinize önce yazacak güzel bir blog açın bir de okuyacak güzel insanlar bulun.

Son blog yazımı bitirmeden önce,

Her gün bıkıp usanmadan detoksumu hakkıyla tamamlayabileyim diye bana beslenme çantası hazırlayan annem ve babama,

Ben detoksa girdim diye gaza gelip detoksa giren, 10. Gününde pes edip kendini yemeye veren, öküz gibi yediği halde asla kilo almayan gıcık ve biricik arkadaşım Hazal’a,

Blog’un ilk gününden beri yazılarımı ilk paylaştığım anda okuyup, üzerinde kritik veren ve kendimi geliştirmemi sağlayan arkadaşlarım Ladin, Elif ve Ece Cambaz’a,

Beni bu süreç boyunca hep destekleyen, canım tatlı çekince süte tarçın karıştırıp bana servis eden ofis arkadaşım Deniz’e,

21 gün boyunca yiyemesem de sadece dünya üzerindeki varlıkları bile beni mutlu eden Lahmacun, Baklava ve Şöbiyet’e,

Hayatıma şeker detoksu fikrini yaptığı bitmek bilmeyen şekersiz tatlı paylaşımlarıyla sokup, benim tepemin tasını attırarak bu detoksa girmemi sağlayan Sayın Dyt. Ferin Batman’a,

Lezzet Haritası programıyla Anadolu’yu kaşık kaşık yiyerek beni kıskançlıktan çatlatan Ezgi Serter’e,

Yedikleri her tatlının fotoğrafını atarak beni canımdan bezdiren (onlar kendilerini bilir) paçoz arkadaşlarıma,

Detoksun son gününde gözümün önünde Dominos Double Cheddar Italiano Pizza yiyen vicdansız en yakın arkadaş grubuma,

Teşekkürü bir borç bilirim!

Son olarak 21 günlük bu serüvende sıkılmadan yazılarımı takip eden, mesaj atan, arayan soran, Facebook paylaşımlarımı görüp beğenen ve yorum yapan, yazdıklarımı yararlı bulup kendi sayfalarında paylaşıp yazılarımı daha fazla kişiyle buluşturmamı sağlayan tüm herkese çok teşekkür ederim. 

ŞAFAK ATAR, GİZOŞ KAÇAR!